Uzun zamandir google benzeri bir is yerinde calisiyordum. Simdi vize icin is degistirince birden kendimi tekrar eski gunlere donmus gibi hissetmeye basladim. Turkiye'deki calisma ortamina tam benzemese de cok yaklastigini soyleyebilirim.
Buradaki ilk tecrubemin programcilara onem veren, yatirim yapan, rahat birakan ve teknolojinin elverdigi en son imkanlarla calisma ortami saglayan bir is yerinde olmasi, sonrasinda is ziyareti icin Londra'da gittigim diger sirketin de benzer uygulamalar icinde olmasi bende buradaki butun teknoloji sirketlerinin bu tarzda oldugu imajini yaratmisti.
Bir onceki sirkette su an piyasadaki en hizli en ince ultrabook modellerini kullaniyorduk. Hepimizde laptop oldugu icin de gerekli olan her durumda evden calisma imkanimiz vardi. Simdi bir onceki teknoloji desktoplari kullaniyoruz ve ise gelmedigin her saat ucretinden kesinti yapilmasi kacinilmaz.
Bir onceki sirkette yas ortalamasi cok gencti. Eskilerin yenilere ogrettigi bir cesit akademi havasinda geciyordu zaman. Burada neredeyse en genc benim. Jurassic Park'ta calistigim espirisini yapiyorum. Pek yardimci olduklari da soylenemez.
Bir onceki sirkette surekli yeni bir seyler ogrenmeye beni zorlayan bir yapi vardi simdiki is yeri bundan neredeyse 10 sene oncesinin teknolojisinde oldugu icin zaten herseyi biliyorum.
Bir onceki sirkette is dagilimi ve planlamasi "Agile" denen sistemle yapilirdi. Dolayisiyla ben her zaman elimdeki isi bilir, bitince neye baslayacagimi gorurdum. Gunluk toplantilar ile gelinen asamalar ve yasanan tikanikliklari tartisirdik. Simdi birisi bana bir is veriyor bitince bekliyorum ki adam gelsin de baska is versin.
Bir onceki sirkette bilgi guvenligi had safhadaydi ancak web sitesi kisitlamasi neredeyse hic yoktu. Simdikinde nereye girsem engelleniyorum.
Bu liste baslama saatlerinden kilik kiyafete kadar boyle gidiyor. Yani temelde bence yoneticinin bakis acisi ve vizyonu yatiyor. Bir oncekinde genc dinamik bir yonetici vardi ve herkesi mumkun oldugunca serbest birakirsa verimin artacagini dusunurdu (ki oyleydi), Burada demir perdenin dagilmasindan sonra buraya gelen bir yonetici var ve herkesi ne kadar kontrol altinda tutarsa verimi o kadar artiracagini dusunuyor.
Bunca senelik tecrubeden sonra kendimde is hayatina dair gozlemledigim en ilginc sey su oldu; Eskiden ben her aksakligi her sorunu duzeltmek icin caba sarfederdim, eski ben gider yoneticiyle konusur bak bunlar bunlar degisirse is olarak da calisan olarak da hersey cok daha iyi olacak derdim. Simdi banane yonetici o madem O dusunsun diyorum. Bunun temelinde sanirim kontratli calisma zihniyeti yatiyor. Biliyorum ki 6 ay sonra burada olmayacagim Ne yirtayim ki kendimi isimi yapar parami alirim diyorum artik.
Buradaki ilk tecrubemin programcilara onem veren, yatirim yapan, rahat birakan ve teknolojinin elverdigi en son imkanlarla calisma ortami saglayan bir is yerinde olmasi, sonrasinda is ziyareti icin Londra'da gittigim diger sirketin de benzer uygulamalar icinde olmasi bende buradaki butun teknoloji sirketlerinin bu tarzda oldugu imajini yaratmisti.
Bir onceki sirkette yas ortalamasi cok gencti. Eskilerin yenilere ogrettigi bir cesit akademi havasinda geciyordu zaman. Burada neredeyse en genc benim. Jurassic Park'ta calistigim espirisini yapiyorum. Pek yardimci olduklari da soylenemez.
Bir onceki sirkette surekli yeni bir seyler ogrenmeye beni zorlayan bir yapi vardi simdiki is yeri bundan neredeyse 10 sene oncesinin teknolojisinde oldugu icin zaten herseyi biliyorum.
Bir onceki sirkette is dagilimi ve planlamasi "Agile" denen sistemle yapilirdi. Dolayisiyla ben her zaman elimdeki isi bilir, bitince neye baslayacagimi gorurdum. Gunluk toplantilar ile gelinen asamalar ve yasanan tikanikliklari tartisirdik. Simdi birisi bana bir is veriyor bitince bekliyorum ki adam gelsin de baska is versin.
Bir onceki sirkette bilgi guvenligi had safhadaydi ancak web sitesi kisitlamasi neredeyse hic yoktu. Simdikinde nereye girsem engelleniyorum.
Bu liste baslama saatlerinden kilik kiyafete kadar boyle gidiyor. Yani temelde bence yoneticinin bakis acisi ve vizyonu yatiyor. Bir oncekinde genc dinamik bir yonetici vardi ve herkesi mumkun oldugunca serbest birakirsa verimin artacagini dusunurdu (ki oyleydi), Burada demir perdenin dagilmasindan sonra buraya gelen bir yonetici var ve herkesi ne kadar kontrol altinda tutarsa verimi o kadar artiracagini dusunuyor.
Bunca senelik tecrubeden sonra kendimde is hayatina dair gozlemledigim en ilginc sey su oldu; Eskiden ben her aksakligi her sorunu duzeltmek icin caba sarfederdim, eski ben gider yoneticiyle konusur bak bunlar bunlar degisirse is olarak da calisan olarak da hersey cok daha iyi olacak derdim. Simdi banane yonetici o madem O dusunsun diyorum. Bunun temelinde sanirim kontratli calisma zihniyeti yatiyor. Biliyorum ki 6 ay sonra burada olmayacagim Ne yirtayim ki kendimi isimi yapar parami alirim diyorum artik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder